Jest rok 1857. 26 listopada w Theresiengrube (przedmieście na terenie Kleinfeldu) w ewangelickiej rodzinie Adolfa Segnitza oraz Marie z domu Mattern na świat przychodzi chłopiec. Na chrzcie otrzymuje on imiona Konrad Karl Adolf. Wtedy jeszcze nikt nie przypuszcza, że ponad 160 lat później jego nazwisko wciąż będzie w Bytomiu pamiętane. W przyszłości zostanie on bowiem mistrzem murarskim, a już w wieku 25 lat założy fabrykę betonów lekkich, która będzie miała swoją siedzibę przy Lindenstraße 38 (obecnej Woźniaka). Sam Konrad zamieszka przy Grosse Blottnitzastraße 30 (obecnej Piłsudskiego). W Bytomiu pozostawi po sobie wiele śladów, m.in. w postaci zaprojektowanych przez siebie takich kamienic jak: Rynek 20,Korfantego 18,Jainty 18,Moniuszki 13 i 15,Dworcowa 4,Powstańców Warszawskich 13 Będzie on również prowadzić prace przy budowie budynku Starostwa Powiatowego przy Kluckowitzerstraße (obecnej Korfantego). Konrad Segnitz umiera w 1909 roku, a pochowany zostaje w grobowcu rodzinnym obok swoich rodziców na cmentarzu ewangelickim przy Humboldtstraße (obecnej Kolejowej). Firma Konrada Segnitza będzie istnieć jeszcze wiele lat po jego śmierci i zrealizuje wiele inwestycji, mniejszych i większych, które istnieją w Bytomiu do dziś. M.in. w 1910 roku zostanie wynajęta do zaprojektowania przebudowy kulis Teatru Miejskiego i Domu Koncertowego, obecnej Opery Śląskiej. Będzie mieć również w historii swojego istnienia i mniej chlubny epizod. Bowiem w czasie II wojny światowej firma Segnitza zaprojektuje i wykona dachy czterech krematoriów Auschwitz-Birkenau. Zgodnie z orzeczeniem Ministra Odbudowy z 1948 roku, założona przez Konrada Segnitza firma zostanie upaństwowiona. Rynek 20 Jainty 18 Moniuszki 15