Bytom, ul. Piłsudskiego 7. Już nie w ścisłym centrum Bytomia, lecz wciąż w Śródmieściu znajduje się secesyjna piękność, obleczona w ceglastą koronkę, idealnie zrównoważoną otynkowanymi partiami oraz w twarze. O, tak! Kamienica z 1906 roku, mieszcząca się przy ul. Piłsudskiego 7, może pochwalić się wieloma twarzami. Pod oknami drugiego piętra z płyciny umieszczonej na wykuszu spomiędzy wijących się licznych motywów roślinnych spogląda na przechodniów długowłosa zamyślona piękność. Zaś po lewej stronie na fasadzie dostrzec możemy koronowaną głowę z wykrzywionymi ustami. Wkomponowana jest ona w roślinny pleciony motyw, połączony z dwoma wężami. Wprawne oko zauważy również w poziomie ostatniej kondygnacji dwie spokojne i bardzo szlachetne twarze umieszczone symetrycznie w stosunku do wykusza. Ciekawi wnętrza muszą otworzyć drewniane drzwi ze zdobieniami snycerskimi oraz kutymi secesyjnymi motywami w kolorze złota. Kto jednak to zrobi, nie zawiedzie się ani trochę. Przywita go bowiem chłodna ceramiczna okładzina ścienna w kolorze niebieskiego atlantyckiego oraz białe dekory z ręcznie malowanymi granatowymi wieńcami. Za podwójnymi drzwiami, oddzielającymi przedsionek od klatki schodowej, ujrzymy za to stalowe balustrady, przywodzące na myśl jakże wakacyjny widok – morskie fale, takie same jak w kamienicy przy ul. Moniuszki 8. To nie przypadek, bo wszystko to z dużym prawdopodobieństwem zawdzięczamy znanemu wrocławskiemu architektowi, Wilhelmowi Hellerowi, projektantowi m.in. takich bytomskich kamienic jak przy ul. Dworcowej 22, ul. Moniuszki 8 oraz przy ul. Batorego 34.